ေႂကြပန္းသီးအတြတ္ရင္ဘတ္

အ႐ူးတစ္ေယာက္၏ကဗ်ာမ်ား(၁၅)
ေႂကြပန္းသီးအတြတ္ရင္ဘတ္

ညဥ့္ ေကာင္းကင္ယံထက္က
ရင္ဘတ္ေပၚေႂကြက်လာတဲ့...ပန္းသီးတစ္လံုး..
မပုတ္သိုးခင္ စားသံုးဖို႔..ႏိူးေဆာ္ေနေလေရာ့သလား
ေနပါေစကြယ္..
သူဟာ..ေႂကြေနလည္း...လွ႐ွာတယ္။
အဲဒီညေတြမွာ ေျခေထာက္ေပ်ာက္သာြးတဲ့သူပါ
ဆံႏြယ္စေတြမွာ အနမ္းအခေတြ ရည္စူးေႁခြခဲ့ရင္း
တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္ဆုတ္ကိုင္ထားေတာ့
ေႏြးေထြးမူက ႏွလံုးဆီမပ်ံႏွံမီ
အခ်ိန္သည္ အကန္႔အသတ္ႏွင့္...ဆိုေလရစ္ေတာ့
ရင္ေမာစာြနဲ႔...ကိုယ္ဟာ
သူ႔မ်တ္ဝန္းမွာ ခိုဝင္ပုန္းကြယ္ခဲ့ဘူးတယ္....။
ဒါဟာ တိတ္ဆိတ္တဲ့...ေရျပင္ျပာေလးပဲ
ငါ့ စိတ္ကူးတိမ္တိုက္ေတြနဲ႔....ၾကည္လင္ေနပါေစ...
သံစဥ္ပိုင္းစတစ္ခုကို တီးတိုးရြတ္လို႔..
သူလက္ဖဝါးႏုႏုက ကိုယ့္ကိုအသာအယာထိေတြ႔တဲ့အခါ
အသက္မဲ့သာြးတဲ့ ေက်ာက္႐ိုင္းတံုးလား
တုန္လႈပ္ေအးစက္လို႔
တစ္ခုေတာ့ ေျပာမိတယ္...
ငါ့ေနရာေလးရယ္
ျဖဴစင္ျခင္းဆိုတာ
နင့္ကို ငါအေပးခ်င္ဆံုး ဆုတစ္ခုပါ....။
Dec7.2015
Minsetwai