ျမန္မာအဂရိတ္

့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့ု့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့ု့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့ု့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့ု့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့ု့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့ု့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့ ့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့ု့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့ု့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့ု့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့ု့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့ု့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့ု့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့
ျမန္​မာအဂၢ၇ိတ္​
ျမန္​မာႏိူင္​ငံတြင္​အဂၢ၇ိတ္​ပညာႏွင္​့ပတ္​
သတ္​ၿပီးထင္​႐ွားသူတစ္​​ေယာက္​႐ွိခဲ့ဖူးသည္​။
ထိုသူမွာပုဂံ​ေခတ္​ကထင္​​ေပၚခဲ့​ေသာ၇ွင္အ​​ေဇၨ
​ေဂါဏပင္​ျဖစ္​သည္​။႐ွင္​အ​ေဇၨ​ေဂါဏ၏ မူရင္​း
ဘြဲ႔အမည္​မွာ ႐ွင္​မထီးဟု​ေခၚသည္​။ထိုဆရာ
​ေတာ္​သည္​ သူ၏ဓာတ္​လံုးတန္​ခိုးျဖင္​့ ပုဂံျပည္​
တြင္​ မုဆိုးမပါဘု၇ားတည္​ႏိူင္​​ေအာင္​ စြမ္​း​
​ေဆာင္​ႏိူင္​ခဲ့သည္​။ ျမန္​မာႏွစ္​ ၅၂၉ခုႏွစ္​တြင္​ ပု
ဂံထီးနန္​းကို န၇သူမင္​းမွထီးနန္​းစိုးစံ​ေလရာ ဆ
ရာ​ေတာ္​သည္​ ထြက္​ရပ္​​ေပၚက္​ လုပ္​ငန္​း​ေအာင္​
ျမင္​ရန္​အတြတ္​ နရသူမင္​းထံတြင္​အလႈခံခဲ့
သည္​။ နရသူမင္​းလည္​းအက်ိဳးကို​ေမ်ာ္​ကိုးၿပီး
ဆရာ​ေတာ္​ကို လိုအပ္​သမွ် ​ေ၇ႊ​ေငြတို ့အားလႈ
ဒန္​းခဲ့သည္​။သို ့​ေသာ္​ဆရာ​ေတာ္​မွာျပဒါးမ​
​ေအာင္​ျမင္​​ေသာ​ေၾကာင္​့ န၇သူမင္​းမွာအမ်တ္​႐ွ
ၿပီး ဆရာ​ေတာ္​၏မ်တ္​လံုးအစံုကို ထိုး​ေဖာက္​
ျပစ္​ရန္​အမိန္​႔​ေပးလိုက္​သည္​။
မ်တ္​လံုးမ႐ွိ​ေတာ့​ေသာ ဆရာ​ေတာ္​
သည္​ သူ၏ျပဒါးလံုးကို စိတ္​နာလွ​ေသာ​ေၾကာင္​့
​ေက်ာင္​း​ေနသူ​ေတာ္​ကို​ေခၚကာ ျပဒါးလံုးအားမ
စင္​တြင္​းထဲသို ့စြန္​႔ပစ္​ခိုင္​းခဲ့သည္​။သူ​ေတာ္​
လည္​းျပဒါးလံုးအား မစင္​တြင္​းထဲသို ့စြန္​႔ပစ္​​
​ေလ၇ာ ျပဒါးလံုးမွာ မစင္​တြင္​ထဲတြင္​အ​ေ၇ာင္​
တဖ်ပ္​ဖ်ပ္​ ထ​ေတာက္​​ေခ်သည္​။ထိုအ​ေၾကာင္​း
ကိုဆ၇ာ​ေတာ္​ကိုျပန္​​ေျပာျပ၇ာ ဆ၇ာ​ေတာ္​
သည္​မိမိျပဒါး​ေအာင္​ၿပီမွန္​းသိ​ေလသည္​။ထို
​ေၾကာင္​့သူ​ေတာ္​ကို ​ေစ်းသို ့လႊတ္​ၿပီးရရာမ်တ္​
လံုးတစ္​စံုကို၀ယ္​ခိုင္​းသည္​။သူ​ေတာ္​​ေစ်းမွျပန္​
လာ​ေသာအခါ လိုခ်င္​​ေသာမ်တ္​လံုးအစံုကိုမရ
ဘဲ ဆိတ္​မ်တ္​လံုးတစ္​လံုးႏွင္​့ႏြား
မ်တ္​လံုးတစ္​လံုးကိုသာရ႐ွိခဲ့သည္​။ဆရာ​ေတာ္​
လည္​း ရ႐ွိသည္​မ်တ္​လံုးအစံုကိုယူကာ မိမိ၏
မ်တ္​စိအိမ္​အတြင္​းသို ့ဖိသိပ္​သြင္​းၿပီးလွ်င္​ ဆယ္​ယူသန္​႔စင္​ထား​ေသာ ျပဒါးလံုးျဖင္​့ပြတ္​
သပ္​​ေခ်သည္​။ထိုအခါဆ၇ာ​ေတာ္​၏မ်တ္​လံုး
မွာခ်က္​ခ်င္​းျပန္​​ေကာင္​းလာခဲ့သည္​။သို ့​ေသာ္​
မ်တ္​လံုးမ်ားကမူ တစ္​ဖတ္​ႏွင္​့တစ္​ဖတ္​တူညီ
မူမရ႐ွိခဲ့​ေပ။ထို​ေၾကာင္​့ ပုဂံသားတို ့သည္​ ဆရာ​ေတာ္​၏ မတူညီ​ေသာမ်တ္​လံုးအစံုကိုအ
စြဲျပဳၿပီး ႐ွင္​အ​ေဇၨ​ေဂါဏဟု​ေခၚ​ေ၀ၚၾကကုန္​
သည္​။ထိုဆ၇ာ​ေတာ္သည္​ အၫႊန္​းတြင္​ ျပဒါး
လံုးအား မစင္​​ေကြၽးရမည္​နည္​းကို အယူလႊၿပီး
ျပဒါးလံုးအား အပုတ္​ရည္​မ်ားသာ​ေကြၽးခဲ့​ေသာ
​ေၾကာင္​့ျပဒါးမွာမ​ေအာင္​ျမင္​ခဲ့ျခင္​းပင္​ျဖစ္​​ေပ
သည္​။ထို​ေနာက္​ ဆရာ​ေတာ္​၏ျပဒါးအစြမ္​းျဖင္​့
ပုဂံသူပုဂံသားတို ့မွာခ်မ္​းသာလာၿပီး မုဆိုးမပါ
ဘုရားတည္​ႏိူင္​ခဲ့ျခင္​းပင္​ျဖစ္​သည္​။