မင္းဆက္ေဝ_ေကာ္ကပ္ထားေသာအတိတ္၅
(E)
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ျဖစ္ သူဘက္က စစ္မွန္ေသာအခ်စ္ကို အေသအခ်ာ တယုတယ ထိန္းသိမ္းထားႏိူင္ခဲ့သည္ဟု ျမင္ပါသည္။သူအခ်စ္
သည္ အိုမင္းရင့္ေရာ္ကာပ်တ္စီးသာြးမည့္အရာမ်ိဳးမဟုတ္။ထာဝရရပ္
တန္႔တည္ေနမည့္ အခ်စ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။
"သူလည္း မင္းကိုထားခဲ့တဲ့အတြတ္ မွားခဲ့ေၾကာင္း ေတာင္းပန္ေန
တာပဲကာြ။ မင္း ျပန္လက္ခံေပးလိုက္ပါလား"
ဟင့္အင္း။ သူ၏ဦးေႏွာက္သည္ ေနာက္ထပ္ပုစာၧသစ္မ်ားကို မတြတ္ခ်က္ႏိူင္ေတာ့ပါ။သူအာရံုထဲမွာ ႏိူးၾကား႐ွင္သန္ထေျမာက္ေန
သည္မွာ လြန္ခဲ့ေသာ ငါးႏွစ္ခန္႔က မ်တ္ဝန္းညိဳညိဳႏွင့္မိန္းခေလးတစ္
ေယာက္သာ႐ွိသည္။ထိုမိန္းခေလးသည္ သူအား သတၱိ႐ွိစာြ ခ်စ္ျမတ္
ႏိူးခဲ့၏။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတရားအား သယ္ေဆာင္ခ်ျပတတ္၏။ေနာက္
ဆံုး အမွတ္တရေပၚင္းေျမာက္ျမားစာြျဖင့္ လက္ျပႏူတ္ဆတ္ ထြက္ခါြ
သာြးခဲ့၏။သူလိုခ်င္သည္က ထိုထြက္သာြးေသာ မိန္းခေလး၏အေငြ႕
အသက္တို႔ပင္ျဖစ္သည္။သူ၏ အတိတ္တို႔သည္ က်န္းမာစာြ ႐ွိေန
သည္မွာ က်ိန္းေသေသာ္လည္း အနာဂတ္ကမူ ႐ွက္ရြံရြံျဖင့္ မ်တ္
ကြယ္ျပဳခ်ိန္ ေရာက္လုနီးသလိုျဖစ္သည္။ထိုေၾကာင့္ သူ ကိုဦးတစ္ခြန္းတည္းေသာစကားသာ ဆိုလိုက္ေတာ့သည္။
"ငါ့ မနက္ျဖန္ဟာ က်ိန္းေသမူမွမ႐ွိတာဘဲ ကိုဦးရာ"
(ဆက္လတ္ဖတ္႐ူရန္)
(E)
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ျဖစ္ သူဘက္က စစ္မွန္ေသာအခ်စ္ကို အေသအခ်ာ တယုတယ ထိန္းသိမ္းထားႏိူင္ခဲ့သည္ဟု ျမင္ပါသည္။သူအခ်စ္
သည္ အိုမင္းရင့္ေရာ္ကာပ်တ္စီးသာြးမည့္အရာမ်ိဳးမဟုတ္။ထာဝရရပ္
တန္႔တည္ေနမည့္ အခ်စ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။
"သူလည္း မင္းကိုထားခဲ့တဲ့အတြတ္ မွားခဲ့ေၾကာင္း ေတာင္းပန္ေန
တာပဲကာြ။ မင္း ျပန္လက္ခံေပးလိုက္ပါလား"
ဟင့္အင္း။ သူ၏ဦးေႏွာက္သည္ ေနာက္ထပ္ပုစာၧသစ္မ်ားကို မတြတ္ခ်က္ႏိူင္ေတာ့ပါ။သူအာရံုထဲမွာ ႏိူးၾကား႐ွင္သန္ထေျမာက္ေန
သည္မွာ လြန္ခဲ့ေသာ ငါးႏွစ္ခန္႔က မ်တ္ဝန္းညိဳညိဳႏွင့္မိန္းခေလးတစ္
ေယာက္သာ႐ွိသည္။ထိုမိန္းခေလးသည္ သူအား သတၱိ႐ွိစာြ ခ်စ္ျမတ္
ႏိူးခဲ့၏။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတရားအား သယ္ေဆာင္ခ်ျပတတ္၏။ေနာက္
ဆံုး အမွတ္တရေပၚင္းေျမာက္ျမားစာြျဖင့္ လက္ျပႏူတ္ဆတ္ ထြက္ခါြ
သာြးခဲ့၏။သူလိုခ်င္သည္က ထိုထြက္သာြးေသာ မိန္းခေလး၏အေငြ႕
အသက္တို႔ပင္ျဖစ္သည္။သူ၏ အတိတ္တို႔သည္ က်န္းမာစာြ ႐ွိေန
သည္မွာ က်ိန္းေသေသာ္လည္း အနာဂတ္ကမူ ႐ွက္ရြံရြံျဖင့္ မ်တ္
ကြယ္ျပဳခ်ိန္ ေရာက္လုနီးသလိုျဖစ္သည္။ထိုေၾကာင့္ သူ ကိုဦးတစ္ခြန္းတည္းေသာစကားသာ ဆိုလိုက္ေတာ့သည္။
"ငါ့ မနက္ျဖန္ဟာ က်ိန္းေသမူမွမ႐ွိတာဘဲ ကိုဦးရာ"
(ဆက္လတ္ဖတ္႐ူရန္)
posted from Bloggeroid
No comments:
Post a Comment
ေကာ္မန္ ့ေလးေတြခ်န္ျပီးေတာ့လည္းအၾကံေပးခဲ ့ႏူိင္ပါတယ္