ကဗ်ာလူသား ၁၄ မုဆိုးလည္​းသား​ေကာင္​ 6.9.2012 တဲ့ အမည္​းစက္​ႀကီးဟာ ကင္​းပတ္​စတစ္​ခုလံုးကို သ႐ုပ္​ဖ်တ္​ဖို္​ ့ ျဖစ္​လာတယ္​.....။ အဲဒီ​ေန႔က စုတ္​ျပတ္​ျပတ္​အ​ေတြး​ေတြနဲ႔ လုပ္​မိလုပ္​ရာလုပ္​ရင္​း ​ေခ်ာက္​နတ္​နတ္​ထဲထိုးက် ကိုယ္​ပါ​ေလာ​ေမ်ာခဲ့တဲ့တံ​ေတြးခြက္က အက္​ဆစ္​ပါ၀င္​ႏူန္​းမ်ားခဲ့တယ္​။ ငါကို..... ​ေသြးညစ္​​ေတြကအုပ္​စိုးခဲ့တာပါ ကံၾကမၼာမ်တ္​ႏွာသာမ​ေပးတဲ့​ေန႔မွာ မ်တ္​ႏွာထသစ္​မိတာပါ ​ေ၀​ေ၀၀ါး၀ါးနဲ႔အနာဂတ္​ကို ဒုစ႐ိုက္​နဲ႔ ပူးတြဲမိတာပါ နားလည္​​ေပးဖို႔မ​ေတာင္​းဆို​ေပမယ္​့ စာနာ​ေပးမူ​ေတာ့ ခံခ်င္​တယ္​။ ငါက ပန္​းသီးတစ္​လံုးရဲ႕အူတိုင္​လို ဘယ္​သူကမွ မစားခ်င္​တဲ့သူ အိမ္​မက္​လွလွ မမက္​ဘူးလို႔ ႐ိုးသားမူ​ေတြ ​ေပ်ာက္​ဆံုးခဲ့ရသူ အဲဒီလို ငိုဖို႔ မ်တ္​ရည္​တစ္​အိုးနဲ႔ ​ေကာင္​ကင္​ျဖဴျဖဴ​ေအာက္​မွာ ​ေခၚင္​းမ​ေမာ့ရဲ​ေတာ့တာ အမွန္​ပါကြယ္​။ ရင္​နာ​ေနရတဲ့ စိတ္​အနာသစ္​​ေတြ မြန္​းက်ပ္​လြန္​းလိုက္​တာ ငါကိုယ္​ငါ အက်ဥ္​းခ်ခဲ့မိတာပဲ ငါသမိုင္​း မ႐ိုင္​း​ေအာင္​ႀကိဳးစား​ေန​ေသာ္​လည္​း သားရဲ​ေထာင္​တဲ့ ​ေက်ာ့ကြင္​း​ေတြထဲ ခဏ ခဏ ​ေျခ​ေခ်ာ္​က်​ေနရ​ေပါ့ကြယ္​။ 6.9.2012 Minsetwai