စတုဂံလြင္ျပင္ -၁၅ -
နွွလံုးေသြးျဖင့္ အသက္႐ွင္ျခင္း
ေသြးထဲမွာ ကဗ်ာေတြ လွည့္ပတ္စီးဆင္းေနတယ္
ထံုက်င္ကိုက္ခဲတဲ့ ေန႔ေတြတုန္းက ကဗ်ာေတြကို စာသံုးခဲ့ရတယ္
ကိုယ္ေတြရဲ႕ က်န္မာေရးမွာ
ဆရာဝန္ဆိုတာက..ကဗ်ာ။
ဗ်ာပါဒမ်ားလြန္းတဲ့ လူ႔ဘဝကို
ေသခ်င္ေစာ္ နံေနမိတာေတာင္
ကဗ်ာေတြကို ရင္ဝွတ္ေကာင္းခဲ့မိတယ္
ဘယ္လိုအကုသိုလ္မ်ိဳးမွ ကဗ်ာမွာ မ႐ွိေတာ့သလိုမ်ိဳး
ကိုယ္ေတြဟာ မ႐ွိမာနနဲ႔
ကဗ်ာကို ႏွလံုးေသြးထဲ ထည့္ေဖ်ာ္ၿပီး
ဘဝကို အဆိပ္အေတာက္ကင္းေစဖို႔
ကဗ်ာေသြးေတြ မ်ိဳမ်ိဳခ်။
June12.2017
minsetwai
နွွလံုးေသြးျဖင့္ အသက္႐ွင္ျခင္း
ေသြးထဲမွာ ကဗ်ာေတြ လွည့္ပတ္စီးဆင္းေနတယ္
ထံုက်င္ကိုက္ခဲတဲ့ ေန႔ေတြတုန္းက ကဗ်ာေတြကို စာသံုးခဲ့ရတယ္
ကိုယ္ေတြရဲ႕ က်န္မာေရးမွာ
ဆရာဝန္ဆိုတာက..ကဗ်ာ။
ဗ်ာပါဒမ်ားလြန္းတဲ့ လူ႔ဘဝကို
ေသခ်င္ေစာ္ နံေနမိတာေတာင္
ကဗ်ာေတြကို ရင္ဝွတ္ေကာင္းခဲ့မိတယ္
ဘယ္လိုအကုသိုလ္မ်ိဳးမွ ကဗ်ာမွာ မ႐ွိေတာ့သလိုမ်ိဳး
ကိုယ္ေတြဟာ မ႐ွိမာနနဲ႔
ကဗ်ာကို ႏွလံုးေသြးထဲ ထည့္ေဖ်ာ္ၿပီး
ဘဝကို အဆိပ္အေတာက္ကင္းေစဖို႔
ကဗ်ာေသြးေတြ မ်ိဳမ်ိဳခ်။
June12.2017
minsetwai
No comments:
Post a Comment
ေကာ္မန္ ့ေလးေတြခ်န္ျပီးေတာ့လည္းအၾကံေပးခဲ ့ႏူိင္ပါတယ္