လူနဲ႕လမ္း

စတုဂံလြင္ျပင္ - ၇-

လူနဲ႕လမ္း

***

ကားေနာက္ခန္းထဲကေန
သီခ်င္းသံတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႕
ၾကယ္ရင္ျပင္ကုိ
ငါေငးလုိက္တယ္။
ေတာင္ကုန္း၊ေတာင္တက္လမ္းမ်ား၊
အေကြ႕အေကာက္ခပ္မ်ားမ်ားလမ္းထဲ
ခ်စ္သူရဲ႕ဘုရားစာရြတ္ဖို႔မွာသံနွင့္အတူ
ညကိုပ်ံသန္းလာခဲ့တယ္။
ေရႊဘိုကုိထားခဲ့တယ္။
ကန္႔ဘလူကိုသြားေနတယ္။
မဆံုးႏိုင္တဲ့ခရီးေတြထဲ
ဆက္သြယ္ေရးစက္ေတြဆင္ေနတယ္။
၀မ္းစာမ်က္စိပြင့္နားပြင့္ဖုိ႔
ေျခေထာက္မွာေဗြပါ
သန္႔ရွင္းလတ္ဆတ္တဲ့ေလကိုရႈရိႈက္လုိ႔
ငါ့ကိုယ္ငါ သန္႔စင္ေနရင္း
မုိင္တုိင္ေတြပိုပိုေ၀းလာတယ္။
အျမင့္ေပၚတက္ေနရဦးမွာ
ေတာင္ေတြေပၚ၊တာ၀ါတုိင္ေတြေပၚ။
ေအာက္လည္းျပန္ဆင္းေနရဦးမွာ
တက္လုိက္က်လိုက္
နိမ့္လုိက္ျမင့္လုိက္
ဘယ္အခါေျခ၊လက္ေခ်ာ္က်မလဲ။
ၾကယ္ေတြကိုထပ္ေငးလုိက္တယ္။
မင္းအတြက္မင္းရွိတယ္(Idiot's Song)၊
အျမင္ေတြေမွာင္မည္းေနတဲ့
လမ္းေတြထဲ၊
လမ္းေတြနဲ႕၊
ငါေလခၽြန္လို႔ ခရီးဆက္ေနတယ္။
အခ်ိဳးအေကြ႕တုိင္းမွာ
အဲဒီအသံၾကားေနတယ္။
အဲဒီအသံကိုၾကားရင္
အဲဒီသီခ်င္းကိုသတိရလုိက္။
လမ္းေတြကဒီတစ္သက္မဆံုးဘူးပဲ
ေဆာင္းညကို ရင္မွာပိုက္တယ္
ငါလည္း
သတိရတတ္ပါတယ္ကြယ္။

Jan 16 2017
Minsetwai

posted from Bloggeroid

posted from Bloggeroid